Arteterapia w przedszkolu

Arteterapia - to leczenie przez sztukę. Ma szerokie zastosowanie w pracy  z dzieckiem  ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, jak też w celu rozwijania talentów w pracy z dzieckiem zdolnym. Z działań arteterapeutycznych może korzystać każdy, ponieważ bazą dla nich jest sztuka. Arteterapia jest metodą pracy z dzieckiem wspierającą jego rozwój emocjonalny i społeczny. Ma szczególne zastosowanie wobec dzieci nieśmiałych, wrażliwych, z zachowaniami problemowymi (agresywnych, zahamowanych, nadpobudliwych ruchowo itp.). Pozwala uwolnić lęk, agresję, przygnębienie i wyrazić je pośrednio – poprzez akt twórczy.

Arteterapia  realizowana jest poprzez:

• działania plastyczne wykorzystujące różne techniki plastyczne: rysunek, malarstwo, rzeźbę;
• choreoterapię, czyli za pomocą tańca i ruchu;
• muzykoterapię, w której wykorzystywany jest własny głos, nagrania muzyczne, a także instrumenty muzyczne;
• teatroterapię, czyli odgrywanie ról z elementami dramy;

•  biblioterapię, czyli terapię z wykorzystaniem książek. W pracy z dziećmi wykorzystuje się bajki, baśnie, bajki terapeutyczne, relaksacyjne, psychoterapeutyczne i psychoedukacyjne.

Większość dzieci bardzo lubi zajęcia plastyczne. Malowanie, rysowanie, rzeźbienie, wycinanie, przyklejanie to czynności, które sprawiają im ogromną przyjemność. Dlatego warto w sposób przemyślany organizować im takie zajęcia. Nie wystarczy skupiać się jedynie na kształceniu umiejętności posługiwania się różnymi narzędziami czy technikami plastycznymi, ważny jest także proces twórczy i jego wpływ na psychikę dziecka.

Ekspresja twórcza dzieci oddziałuje na ich wszechstronny rozwój, w szczególności jest związana z rozwojem emocjonalnym. Wykorzystując wyobraźnię arteterapia pomaga przezwyciężyć wewnętrzną bierność i nieśmiałość dzieci.

Dzieci bardzo chętnie poznają nowe techniki plastyczne. Wprowadzenie elementów arteterapeutycznych do zajęć sprawi, że będą one atrakcyjniejsze.
Zastosowanie prostych, atrakcyjnych technik plastycznych, które przynoszą ciekawe i pozytywne rezultaty pomaga przełamać wewnętrzne blokady i otwiera dziecko na zabawę i eksperymentowanie. W miejsce kompleksów i lęku stopniowo pojawia się ciekawość, swoboda działania, radość z efektu, wiara w siebie i motywacja do dalszego wysiłku. Dzieci doświadczają poczucia sprawstwa, a zarazem uznania. W zależności od działalności plastycznej i stosowanych technik można wpływać na rozwój różnych sprawności i umiejętności dziecka.

Zabawy z instrumentami pozwalają odreagować nagromadzone emocje, uczą wyrażać siebie w sposób niewerbalny, ćwiczą koncentrację uwagi i uważne słuchanie, kształtują wrażliwość, a także pozwalają „zaistnieć” w grupie, wzmacniając w ten sposób poczucie własnej wartości.

Tańce zaspakajają naturalne potrzeby psychoruchowe, regulują emocje, pozwalają rozładować energię i wzbudzają radość, usprawniają motorykę całego ciała. W muzyce i ruchu tkwią olbrzymie możliwości wyzwolenia swobody, radości, odnajdywania i odzwierciedlenia własnej osobowości

Wplatanie elementów arteterapii do codziennej pracy z dziećmi może przynieść jedynie korzyści. Być może właśnie dzięki temu uda się wychować malucha na twórczego, otwartego, świadomego swoich potrzeb i emocji dorosłego człowieka.

Arteterapia zatem umożliwia:

•  rozwijanie własnych działań twórczych  i wzrost kreatywności;
• uaktywnienie ekspresji samego siebie i wyzwolenie spontaniczności;
• usprawnianie manualne;
• rozwijanie koordynacji wzrokowo – ruchowej;
• wydłużanie okresu koncentracji uwagi;
• wyrównywanie braków i ograniczeń psychofizycznych;
• rozwój osobowości;
• zapobieganie pogłębianiu się istniejących stanów chorobowych;
• obniżenie napięć nerwowych, uspokojenie i wyciszenie;
• pobudzanie i rozwój wyobraźni;
• pozawerbalne porozumiewanie się;
• uzewnętrznienie świata własnych przeżyć i odczuć;
• zaspokajanie potrzeb: akceptacji, bezpieczeństwa, współuczestniczenia, bycia rozumianym i docenianym;
• zrozumienie własnych pragnień, potrzeb;
• pobudzenie sensoryczne – wielozmysłowe poznawanie świata;
• poznawanie innych – zmiana optyki widzenia swoich problemów;
• akceptacje siebie i innych;
• kreowanie przestrzeni, poznawanie dystansu i granic;
• tworzenie pozytywnych nawyków i reakcji;
• doświadczenie radości tworzenia.
•  

W oparciu o dostępne materiały

Opracowała: G. Danak